طراحی مجموعه مسکونی در شهرستان ساوه با رویکرد طراحی اقلیمی و معماری بومی

افزایش تخریب بلوک های ویلایی و احداث بلوک های آپارتمانی چند طبقه در کشور ما مشکلات متعددی را به همراه داشته است که در این میان مصرف زیاد انرژی فسیلی و عدم استفاده صحیح از انرژی های طبیعی، با توجه به افزایش قیمت حامل های انرژی و آلودگی هوا اهمیت مضاعفی یافته است. در این پژوهش با محوریت معماری اقلیمی، به بررسی و ارائه راهکارهایی برای بهبود شرایط پرداخته شد. ابتدا مفاهیم اقلیم و معماری اقلیمی بررسی شد. سپس برای تدقیق یافته ها، محله ی پیروزی در بافت فرسوده ی شهرستان ساوه انتخاب و با توجه به راستای ساختمان های قدیمی، دریافت نور وانرژی خورشید در جداره های ساختمان ها پس از تعریض معبر و افزایش تراکم مطابق ضوابط طرح تفضیلی، در جهات30، 90 و 120 درجه توسط نرم افزارهای انرژی پلاس و اکوتکت مدل سازی وتحلیل گردید. نتایج حاکیست: 1- جهت 90 درجه بهترین الگوی دریافت انرژی تابشی در فصول گرم و سرد را داراست 2- یکسان نبودن فواصل، توزیع انرژی خورشید در بلوک های شمالی و جنوبی را نابرابر می سازد 3- با افزایش ارتفاع ساختمان ها تا میزان مجاز در ضوابط، طبقات پائین تر در ماه های سرد از دریافت نور خورشید محروم می شوند. سپس بر اساس یافته های مرحله ی پیش و معماری بومی منطقه، راهکارهایی جهت بهبود وضع موجود طراحی و در قالب طرح آماده سازی محله مذکور ارائه گردید. کلید واژه ها: اقلیم، معماری اقلیمی، بافت فرسوده، شهرستان ساوه، انرژی خورشیدی.